rafet el roman imzalı, bolca sistem eleştirisi içeren şarkı. daha sonra
şanışer ile birlikte şarkıyı tekrar söylediler. bence daha güzel oldu.
link
şanışer:
"sevginin ve barışın bir manası kalmadığında, eski tatlı huzur veren şarkılar da çalmadığında, kalabalığın içinde yalnızlıklar arttığında, her yer gurbet olduğunda, her yer beton dolduğunda, insan hayatına verilen değerden eser kalmadığında,
yani beş yaşında çocuğun eli de silah tuttuğunda,
savunmasız siviller hedef olduğunda, yardım için gönderilen gemilerden kan akınca, silahlanmak için milyar dolar harcandığında,
sonra güvenlik güçlerine dahi güven kalmadığında, okullarda uyuşturucu satıldığında, artık geriye söylenecek pek de bi şey kalmıyormuş tanrım"
rafet el roman:
"bir melek diliyorum, tanrıdan muhtaçlara
çaresiz, yuvasız, aç susuz çocuklara
bir melek diliyorum sevgiden yoksunlara
suçsuz olan esirlere, mahkûmlara, insanlara"
şanışer:
"yazılacak fazla bir şey kalmadı, her şey eskitildi herkes sefil düştü, karşılıksız verme devri bitti.
bütün bunlar olurken biz derde tepkisizdik.
artık gökten umarız medet çünkü yerde sevgi bitti.
anla bütün güzel saf hayaller yarım kaldı, kimse dost demedi bir başkasına herkes hasım saydı.
belki bunlar yaşanmazdı önlem alınsaydı,
bizler cehaletten kavrulurken kaç bin aydın astık?
geçmişin vebali ağır taşımaz gövdem beni, artık söylenmeli ne varsa söylenmeli.
bi yardım gelirse de eminim gökten gelir,
çünkü biz bir türlü insanlığı öğrenmedik"